Zelfliefde

Zelfliefde behouden is een van mijn grootste uitdagingen. Geloof in mezelf houden ondanks de nodige beproevingen in het leven.

Juist door de confrontatie met de waan van de dag en/of maatschappij voel ik de kracht om kinderen te horen en te zien.

Het gedrag van deze kinderen vertalen voor hun omgeving om verandering in de maatschappij te brengen. Een maatschappij met zelfliefde en deze te behouden!

Lieve groet, Sandy

Worden kinderen ziek van onze prestatiedrang? 

Worden sommige kinderen ziek van onze prestatiedrang?

In Nederland is 1 van de 5 kinderen chronisch ziek en daarnaast neemt depressie toe onder kinderen.

Spiegelen ze volwassenen die zich nooit goed genoeg vinden?

'Professionele' (reguliere)  zorg loopt over met hulpvragen om kinderen te ondersteunen.

Zijn we vergeten dat veel zorgtaken en emotionele ondersteuning werden gedaan door ouders, (op)voeders, opa’s en oma’s aan de keukentafel, die niet 'professioneel' waren? 

Zorg vanuit een veilige warme basis. Die tijd hadden om te luisteren als je uit school kwam, met limonade en iets lekkers, aan de keukentafel. Waarbij ze het gevoel gaven dat je waardevol was en er mocht zijn. Zonder verwachtingen en druk van buitenaf. Zorg die (naast huishoudelijke zorg), laagdrempelig emotionele ondersteuning gaf. Een keukentafelgesprek waarbij je je hart kon luchten zonder stigma, diagnose of stempel.

Deze diagnoses zijn nu nodig, om 'professionele' en extra ‘ondersteuning’ te krijgen, in het huidig onderwijs en/of het gezinssysteem.

Zorg die vergoedt wordt en die het nog 'beter' wil doen.

Geven we hiermee signalen af aan onze kinderen dat ze niet goed genoeg zijn? Dat ze zonder stigma, diagnose of stempel en zonder diploma’s niet gezien of gehoord worden? Dat ze naar professionele zorg moeten omdat er iets met ze mis is? Of omdat ze moeten voldoen aan de prestatiedrang van de omgeving? Of moeten leren ermee om te gaan?  Of dat ze nog sneller en meer moeten presteren in korte tijd?

Kan het zijn dat sommige kinderen letterlijk ziek worden van de prestatiedruk en ons spiegelen?

Het is de hoogste tijd dat de omgeving mag leren dat ze goed genoeg zijn en het vertrouwen krijgen dat kinderen vanzelf beter worden door hun eigen natuurlijke ontwikkeling!!

Kinderlijk vertrouwen in een MAGISCHE wereld.

Hoe houd jouw kind een magisch vertrouwen in het leven?

Laat het kind zijn/haar hart volgen.

Laat het kind leren van onverwachte gebeurtenissen., struggle mag er zijn. Alles gebeurt met een reden.

Vertrouwen geven om problemen buitenshuis te bespreken.

Leer zelfreflectie.

Laat als ouder jouw overtuigingen, waarden en normen los.

Laat het kind eigen keuzes maken en laat je kind groeien zonder ‘sturing'.

Met onvoorwaardelijke liefde loslaten. Vertrouwen hebben dat het leven zich ontvouwt wat bij je kind past.

Kinderlijk vertrouwen houden in de magie van het leven.

Moeder en huismanager zijn

Ik realiseer me nu dat moeder en huismanager zijn de meest waardevolle baan is.

Als coach weet ik dat ‘er zijn’ belangrijk is. Maar zo’n ochtend als vandaag realiseer ik me hoe belangrijk ‘ER ZIJN’ is!

Klaarstaan als er paniek uitbreekt wanneer er “MMMMAAAAMMMM”geroepen wordt!

“Waar is mijn wit shirtje!" "Jij maakt ook altijd alles kwijt”, “jij ruimt ook altijd alles op”, “door jou kom ik te laat op school”.

Het moment waarbij jij zo gewaardeerd wordt. Een moment waarbij je van alles naar je hoofd geslingerd krijgt. “ROTMOEDER” en sommige scheldwoorden laat ik liever achterwege.

Triomfantelijk tover ik het shirtje voor de dag. Ik kan mijn lach bijna niet inhouden als ik een gezicht vol afgrijzen zie.

Ja, ik geef toe dat ik af en toe een loedermoeder ben en ik zeker niet perfect als manager.

Maar ik geniet met mijn baan als zelfstandige. Waarbij ik mijn eigen tijd invul, afwisseling heb en de verantwoordelijkheid draag.

Ik realiseer me nu dat moeder en huismanager zijn zinvol en waardevol is.

Wijsheid zit in een zaadje.

“Kijk wat je kind al is”.

“Het zijn de kleine dingen die het doen”. Sta stil en bewonder”. Luisteren naar de signalen op je pad”. “Een kind groeit, op eigen tempo.” “Geef ieder kind de ruimte die het nodig heeft”. In een juiste omgeving tot groei komen“. “Een ‘kleine’ stap is het begin van ‘grote’ stappen”. De kracht van verschillen”. “Kinderen hebben de wijsheid in zich die ze nodig hebben”. “Leer van elkaar”.

Welke zaadje plant jij?

Vertraging

Vanmorgen liet deze slak me even stilstaan. Mijn gedachten gingen uit naar onze kinderen en ‘natuurlijke ontwikkeling’.

Wat betekent dat voor mij? Mag ik mezelf ontwikkelen op mijn manier en tempo? Of wordt ik beïnvloed door oa omgevingsfactoren, persoonsgebonden factoren, (on)bewuste emoties, overtuigingen, patronen, oordeel en/of mening?

En mogelijk nog belangrijker: hoe ga ik ermee om?

En heeft dat gevolgen voor de ontwikkeling van mijn kinderen?

Hebben onze kinderen een vrije keuze om zich natuurlijk te ontwikkelen?

Fijn dat deze slak me even stil liet staan.